Sa Mga Agos ng Karagatan

Ako ay napatingin

Sa mga agos ng karagatan

At ako'y napigilan, nakatitig lamang,

Nabalani sa luwalhati ng tanawin.

Ang karagatan ay nahihigop ng araw

Sa kanyang mga sinang.


Pero, alam ko...

Na ang karagatan ay patuloy na umaagos...


Ako ay pumaroon sa karagatan,

Ang agos sa aking mga paa

Ay nagdala sa akin...

At ako'y inanod

Palapit ng palapit,

Sa lalim ng karagatan.


Ako ay nakisalamuha, nakilahok sa tubig.

Nakibagay sa loob-loobin

Na gusto niyang proonin...


At nang ako'y lumapit sa lalim ng karagatan,

Ako ay nangamba.

Pero ako ay nakisama pa rin;

Bukas ang loob.

At ako'y nasiyahan.

Ang tubig ay mahalina sa akin

At ako sa kanya.


Ako'y di takot

Hanggang sa ako'y lubos na lumubog,

At nawalan ng hininga.

Ako'y nasindak at ako'y lumangoy

Pabalik sa dalampasigan.

Ang aking mga loob ay sumama...


Sa baybayin ako nakatingin,

Napigilan, nakatitig, nabalani

Sa mga agos ng karagatan...


Pero, alam ko pa rin...

Na ang karagatan ay patuloy na umaagos...