Ik loop mijn kamer binnen
Een kamer vol tranen
Vol herinneringen

Mensen zijn hier gekomen
Maar ook weer weggegaan
Sommigen blijven staan
En zwaaien naar me

Het hart van mijn herinneringen
Veel dingen zijn hier gebeurd
Vrolijke gedachtes
En pijn

Het hart van mijn gevoelens
Mijn kamer blijft stil
En luistert
Als ik mijn verhalen vertel

De muren zijn volgeschreven
Met geheimen
En de meubels zijn bekrast
Met mijn verdriet

Op de grond is gestampt
Maar hij zou nooit
Uit pure woede
In elkaar zakken

Alles is vertrouwd
Jij bent vertrouwd
Je laat me nooit in de steek
Zoals iedereen dat doet