Mi tusxis la sunon, pro mia senkulpeco,
Malkonscia, ke la suno retusxis min.
Konsumis min, korpe kaj anime,
Dum mi falis, trenante kometvostoj
Malsupren alterigxe.

Mi ŝtelis la fajron.
La fajro ŝtelis min.
Nenio sur la Tero
gustas simile, kiel la suno.
En mia mondo nenio
sentas simile, kiel la suno.
Mi vivas malvarme,
kun neniu restajxo, por bruli.
Mia koro, mia radlumo.
Irinte.

Por sola, kurta, momento, mi prenis
mian lokon inter la steloj.
Mia arda cindro skoriis
al nenio sur la tero.
La ŝtelita fajro brulas.
Stellumo de la Ĉielo.
Fragmentoj de la suno.
En mia memoro,
ili ankoraŭ brulas min.